สีกา : พระอาจารย์เจ้าคะ อิฉันแต่งงานแล้ว แต่ตอนนี้อิฉันรักผู้ชายอีกคนหนึ่งคะ วันไหน หากอิฉันไม่ได้เห็นหน้าเขา อิฉันรู้สึกอยู่ไม่เป็นสุข อิฉันไม่รู้จะทำยังไงดีเจ้าคะ!
อาจารย์เซ็น : โยมมั่นใจไหมว่าชายคนนี้จะเป็นคนรักคนสุดท้ายของชีวิตโยม?
สีกา : มั่นใจคะ หัวใจของอิฉันตายด้านมาหลายปีแล้ว พอมาเจอเขา อิฉันไม่อยากพลาดคะ
อาจารย์เซ็น : ถ้างั้นโยมก็ขอหย่ากับสามีคนปัจจุบัน แล้วก็ไปแต่งกับชายคนใหม่
สีกา : แต่ชายคนรักในปัจจุบันเขาเป็นคนดีมาก เป็นคนขยันขันแข็ง รับผิดชอบต่อหน้าที่ หากอิฉันทำกับเขาอย่างนี้ มันจะโหดร้ายกับเขาเกินไปหรือเปล่าคะ? ดิฉันรู้สึกผิดเจ้าคะ!
อาจารย์เซ็น : ชีวิตคู่ หากปราศจากความรักต่อกันต่างหากที่โหดร้าย ตอนนี้โยมก็มีรักใหม่ไม่ได้รักสามีของโยมแล้ว หากโยมหย่าขาดจากเขาแล้วไปแต่งงานใหม่มันก็สมควรแล้ว!
สีกา : แต่สามีของอิฉันรักอิฉันมากนะเจ้าคะ
อาจารย์เซ็น : ถ้าอย่างนั้น สามีของโยมก็เป็นคนโชคดีมากนะสิ!
สีกา : อิฉันจะหย่าขาดจากเขาแล้วไปอยู่กินกับคนใหม่ เขาควรจะเจ็บปวดมิใช่ดอกหรือเจ้าคะ จะโชคดีได้ยังไง!
อาจารย์เซ็น : ในชีวิตคู่ของโยมและเขา เขายังมีใจรักโยมอยู่ไม่เคยเปลี่ยน แต่โยมกลับสูญสิ้นรักเขา เพราะโยมไปรักคนอื่นแล้ว มีคำกล่าวว่า “ยังมี”คือโชคดี “สูญเสีย”คือโชคร้าย ดังนั้นคนที่เจ็บปวดคือโยมนั่นแหละ
สีกา : แต่อิฉันจะไปแต่งงานใหม่นะเจ้าคะ เขาต่างหากที่สูญเสียอิฉันไป เขานั่นแหละที่เจ็บปวด
อาจารย์เซ็น : โยมเข้าใจผิดแล้ว ฟังให้ดีนะ โยมเป็นเพียงอุปกรณ์ที่แสดงออกถึงรักจริงที่เขามีอยู่ เมื่ออุปกรณ์ชิ้นนี้ไม่อยู่แล้ว รักจริงของเขายังคงดำรงอยู่ และจะมอบให้อุปกรณ์ชิ้นใหม่ที่เข้ามาในชีวิตเขาดังนั้น เขาจึงเป็นคนโชคดีและโยมคือคนที่โชคร้าย
สีกา : สามีของอิฉันเคยบอกอิฉันว่า ชาตินี้เขาจะรักเพียงอิฉันคนเดียว เขาจะไม่รักใครไหนอื่นอีก
อาจารย์เซ็น : คำพูดนี้ โยมก็เคยบอกเขาใช่ไหม?
สีกา : เอ่อ คือว่า อิฉัน..............
อาจารย์เซ็น : โยมลองหันไปดูเทียนสามเล่มที่จุดอยู่ที่กระถางสิ โยมคิดว่าเทียนเล่มไหนสว่างกว่ากัน?
สีกา : อิฉันไม่ทราบจริงๆเจ้าคะ ดูมันก็เหมือนๆกันคะ
อาจารย์เซ็น :เทียนสามเล่มนี้เปรียบไปก็เหมือนกับชายสามคน หนึ่งในสามเล่มนั้นเป็นชายคนรักใหม่ของโยมในปัจจุบันนี้ ผู้ชายมากมายในโลกนี้มีเป็นแสนล้านคน เทียนแค่สามเล่มโยมยังบอกไม่ได้ว่าเล่มใดสว่างกว่ากัน โยมหาชายคนปัจจุบันยังไม่ได้ แล้วโยมจะแน่ใจได้อย่างไรว่าเขาจะเป็นคนสุดท้ายในชีวิตของโยม?
สีกา : เอ่อ คือว่า อิฉัน..เอ่อ .........
อาจารย์เซ็น : โยมลองหยิบเทียนมาตรงหน้าสักหนึ่งเล่มสิ ตอนนี้บอกอาตมาสิว่าเล่มไหนสว่างที่สุด?
สีกา : เล่มที่อยู่ตรงหน้าของอิฉันตอนนี้เจ้าคะ
อาจารย์เซ็น : ตอนนี้โยมเอาไปวางไว้ที่เดิม แล้วลองพิจารณาดูสิว่าเล่มไหนสว่างที่สุด?
สีกา : อิฉันดูไม่ออกจริงๆเจ้าคะ ว่าเล่มไหนที่มันสว่างกว่ากัน
อาจารย์เซ็น : ความจริงก็คือ เทียนเล่มที่โยมถืออกมาเมื่อครู่นี้ก็คือชายคนที่โยมรักมากในปัจจุบัน เพราะรักเกิดจากใจ ในยามที่โยมรู้สึกรักเขา เขาจึงเป็นสิ่งที่สว่างที่สุดในชีวิตของโยม เมื่อโยมนำมันไปวางไว้ที่เดิม โยมจึงหาความสว่างที่สุดของเขาไม่เจอ ความรักที่โยมบอกว่า เขาจะเป็นคนรักคนสุดท้ายของโยม มันเป็นเพียงพระจันทร์บนผิวน้ำ เพราะสุดท้าย มันก็คือความว่างเปล่า
สีกา : อ่อ อิฉันเข้าใจแล้วเจ้าคะ ท่านอาจารย์ไม่ได้ต้องการให้อิฉันทิ้งสามีไปมีคนใหม่ ท่านกำลังชี้แนะอิฉันอยู่
อาจารย์เซ็น : เมื่อกระจ่างก็ดีแล้ว โยมจงกลับไปเถอะ
สีกา : ตอนนี้อิฉันเข้าใจแล้วเจ้าคะว่าอิฉันรักใคร เขาคือสามีของอิฉันในปัจจุบันนี้นี่เอง
อาจารย์เซ็น : อามิตาพุทธ ๆ
เครดิต:
Mongkhonrata Sukhasvasdi
